Na jaren zonder gewerkt te hebben ben ik dan eindelijk toch overstag gegaan en heb onlangs een lichtmeter aangeschaft. Is een lichtmeter noodzakelijk? Niet per se. Is een lichtmeter een handig hulpmiddel? Dat in ieder geval.
Over het algemeen lukt het met behulp van de interne lichtmeter van de camera en het histogram best wel om goed belichte foto’s te maken. En met de huidige kwaliteit van de bestanden is er ook voldoende ruimte om achteraf in een fotobewerkingsprogramma nog een en ander recht te trekken. Dat laatste deed ik uiteindelijk toch vaker dan me lief was.
Ook het goed uitlichten van de achtergrond alleen met behulp van de camera en het histogram vond ik niet echt goed te doen. Gevolg is dat ik bij hele donkere of hele lichte achtergronden vaak toch eindigde met respectievelijk dichtgelopen of overbelichte plekken. En dan hebben we het nog niet gehad over het uitbalanceren van de belichting van het onderwerp en de belichting van de achtergrond. Om dat goed te krijgen zonder een lichtmeter is echt een kwestie van trial and error. Met heel veel errors. Kortom, ik vond dat het tijd werd voor een lichtmeter.
Om te testen of het echt een goede aanschaf was, besloot ik een een aantal high key en een aantal low key foto’s te maken. De opdracht aan mezelf:
- Een high key foto met lichte haren, lichte kleding en witte achtergrond. De foto mag nergens uitgebeten zijn. Het model mag nergens naadloos overgaan in de achtergrond.
- Een low key foto met zwarte haren, donkere kleding en een bijna zwarte achtergrond. De foto mag nergens dichtlopen. Het model mag nergens naadloos overgaan in de achtergrond.
Omdat je dan qua belichting op het scherpst van de snede moet, werken zou dit zonder lichtmeter een buitengewoon lastige klus zijn, met veel trial en veel error. En waarschijnlijk zou ik pas op de computer kunnen zien of de belichting echt goed was. Ik was dan ook benieuwd hoe moeilijk de klus met de lichtmeter zou zijn. Het bleek verrassend eenvoudig en vooral veel sneller en trefzekerder dan de methode zonder lichtmeter. Zowel tijdens het fotograferen als achteraf bij de bewerking van de foto’s. Geen dichtgelopen of uitgebeten plekken en meteen een belichting zoals die bedoeld was. En dus ook niet of nauwelijks tijd meer kwijt aan het achteraf corrigeren of bijstellen van de belichting.
Wat mij betreft heeft de lichtmeter bij dit experiment zijn waarde bewezen. En al is een lichtmeter niet absoluut noodzakelijk, hij maakt het wel mogelijk om veel sneller goed belichte en qua licht goed uitgebalanceerde foto’s te maken.
