Als je groot bent geworden met haast verplicht elke wielerwedstrijd op tv moeten kijken, of live als deze binnen een straal van 50 km was, dan kun je eigenlijk niet anders dan gaan kijken als de Tour de France op 20 fietsminuten van je huis voorbij komt. En dus vulde ik twee bidons met water, voorzag mezelf van een factor 20 en stopte een camera in mijn fietstas.
Als de Tour langs komt, moeten er natuurlijk wel een paar foto’s gemaakt worden. Dat is nog niet eens zo gemakkelijk.
Zes jaar geleden kwam de Giro d’ Italia op loopafstand van mijn huis langs. Ik stond langs de weg met mijn stoere 70-200 telelens op mijn camera geschroefd. Dat heeft er misschien wel heel indrukwekkend uitgezien, maar per saldo wist ik maar 9 foto’s te maken, waarvan er uiteindelijk maar 1 gelukt was. Gelukt als in ‘er stonden wielrenners op en ze waren niet onscherp’. Een boeiende foto was het niet. De telelens bleek toch niet de beste lens om een langs een rechte weg voorbij denderend peloton te fotograferen.
En nu zou ik weer langs een vrij rechte lange weg staan. En nog geen 30 km na de start viel ook te verwachten dat de renners nog allemaal bij elkaar zouden liggen. Deze keer heb ik dan ook geen telelens meegenomen. In plaats daarvan ging een micro 4/3 camera met een 20 mm pancake mee. En ik besloot tot een andere tactiek over te gaan:
Kies vooraf voor 1 brandpuntafstand
In dit geval dus de 20 mm pancake. Hiermee zou ik de renners ook nog kunnen fotograferen als ze me al aan het voorbijrijden waren. Dat was iets wat ik destijds met mijn telelens miste. En een vaste brandpuntafstand hebben is lekker overzichtelijk. Dan is tijdens het moment suprême geen noodzaak of verleiding om nog over al dan niet inzoomen na te denken. Het is wat het is.
Zorg voor een korte sluitertijd
Om bewegingsonscherpte door de snelheid van de renners te voorkomen, moet de sluitertijd eigenlijk niet langer dan 1/1000e zijn. Als je echt de snelheid wilt weergeven van de wielrenners, bijvoorbeeld door bewegingsonscherpte in de wielen, moet je wel een langere sluitertijd kiezen, maar de kans is groot dat je gewoon thuiskomt met foto’s waar de renners ook onscherp opstaan. Met de ervaring van de Giro in mijn achterhoofd besloot ik vandaag voor het elimineren van bewegingsonscherpte te gaan en daarmee hopelijk voor wielrenners die wel scherp op de foto staan. De dynamiek moet dan maar komen uit het lijnenspel in plaats van uit de ronddraaiende wielen.
Bedenk vooraf op welk punt je de renners wilt fotograferen
Het is namelijk een illusie te denken dat je nog je camera kunt richten en je compositie kunt bepalen als het peloton eraan komt. Daar is simpelweg geen tijd voor. Ik zou ook niet weten op wie ik moet focussen. Ik ken wel wat bekende namen, maar als die renners voor mijn neus zouden staan, zou ik ze echt niet herkennen. Laat staan dat ik ze zou herkennen als ze met tegen de 5o km/uur aangedenderd komen. Mijn vader zou ze wel herkennen op hun fiets, maar die was er niet bij. En bovendien: tegen de tijd dat hij me de belangrijke renners zou hebben aangewezen, zou alleen nog hun achterwiel te zien zijn. Dus mijn plan was om gewoon te gaan fotograferen zodra de eerste renners op het vooraf bepaalde punt waren.
Blijf bij je plan
Als het peloton langs raast, heb je minder dan 30 seconden tijd om foto’s te maken. Er is geen tijd voor een ander plan. Een ander plan betekent simpelweg geen foto’s. Er is ook geen tijd om tussentijds te controleren of je plan werkt. Dus zodra de renners voorbijkwamen, ben ik foto’s gaan maken op hoop van zegen. Thuis moest maar blijken of ze gelukt waren of niet. Ik heb welgeteld 6 foto’s kunnen maken, waarvan er eentje mislukt was. De mislukte was een foto van de achterhoede; dus dat was niet echt erg.
Al met al heeft de keuze micro 4/3 met 20 mm pancake een stuk beter uitgepakt dan destijds de keuze spiegelreflex met 70-200 mm. Bijkomend voordeel: de kans dat je een wielrenner per ongeluk met je lens van zijn fiets mept, is met een pancake ook minimaal. Met een telelens is die kans een stuk groter. De renners rijden vaak echt strak langs het publiek en dan is een botsing met een telelens zo gebeurd. En dat wil je toch ook niet op je geweten hebben.
Overigens heb ik geen idee of ik ook de ‘juiste’ renners op de foto heb. Zoals gezegd, ik herken ze nog niet als ze voor me staan. Maar mijn vader zal het me ongetwijfeld kunnen vertellen. Binnenkort maar eens vragen.
