Elf jaar geleden ben ik voor het eerst naar Maastricht gegaan om foto’s te maken van de carnaval. Om dat vervolgens tien jaar op een rij vol te houden. Vorig jaar heb ik deze traditie doorbroken. De weersvoorspellingen waren te slecht. En ik was ook een beetje mijn inspiratie kwijt. Dit jaar heb ik de traditie toch maar weer opgepakt. Het toeval wil dat carnavalszondag dit jaar net als 11 jaar geleden op 26 februari viel. Alsof het zo moest zijn.
Zoals elk jaar was ik weer eens aan het twijfelen welke camera’s en lenzen ik zou meenemen.
- Spiegelreflex met telezoom? Je kunt er fantastische headshots met blurry achtergronden mee maken, maar voor dynamische overzichtsfoto’s minder geschikt.
- Spielelreflex met standaardzoom? Deze combi had had ik een aantal jaren geleden bij me. Het leverde me andere foto’s dan andere jaren op. Verrassend en dynamisch, maar ik miste wel de headshots.
- Spiegelreflex met telezoom èn spiegelreflex met standaardzoom? Het beste van twee werelden, maximale mogelijkheden, maar ook een hoop gesjouw.
- Micro4/3 met standaardzoom? Lekker licht. Door klapschermpje mogelijkheid vanuit andere standpunten te fotograferen, maar door het bereik en de kleinere sensor nog minder mogelijkheden om headshots met blurry achtergronden te maken danste de spiegelreflex met standaardzoom.
Kortom: keuzes, keuzes, keuzes.Uiteindelijk is het een spiegelreflex met telezoom en een micro4/3 met standaardzoom geworden. Dat paste in ieder geval in een schoudertas, zodat ik niet continu met 2 camera’s om mijn nek moest lopen.
Nu alleen nog een strategisch punt uitzoeken. Dat was gelukkig een stuk minder moeilijk. Het werd de St. Servaasbrug. Voordelen:
- goed uitzicht op was gaat komen
- lichte plek, iets wat zeker in de namiddag een voordeel is
- geen last van schaduwen door gebouwen
- een achtergrond met ruimte, maar in de verte nog wel wat karakteristieke gebouwen
- geen dranghekken; dus je kunt even echt frontaal fotograferen als je dat wilt
- niet al te druk, zolang het niet zonnig, (relatief) warm en bovenal windstil is
Dat laatste geeft ook meteen het nadeel van de plek aan: het is er doorgaans koud om te staan. Maar ja, je moet wat over hebben voor mooie foto’s 🙂
De resultaten van een middagje wegwaaien zijn hier te vinden.
En voor wie nog meer wil zien, die kan naar mijn Flickr-album toe.
