Een paar maanden geleden heb ik een foto gemaakt die nu kan.”Huh,” denk je nu waarschijnlijk, “je hebt die foto toch gemaakt?” Ja, dat klopt, maar eigenlijk had dat niet moeten kunnen.
Het was een avond met regen en onweer en ik zat wat te spelen met gegeven als het blauwe uurtje en regendruppels op het raam. En toen had ik dus opeens een foto die niet kan. De foto hierboven aan de pagina.
Camera instelling:
- prioriteit lensopening (2.8)
- auto ISO en auto sluitertijd: dit resulteerde in ISO 200 en 1″ sluitertijd
- geen flitser
- geen statief gebruikt
Als ik naar andere foto’s in de serie kijk, hebben deze (op 1 na die ISO 200 en sluitertijd 0,5″ heeft en inderdaad bewogen is) allemaal een ISO 1600 en een sluitertijd van rond de 1/8 plus of min een halve stop. Dus vergelijkbare belichting van de foto.
Eigenlijk is het vreemd dat bij bovenstaande foto de camera voor ISO 200 heeft gekozen, omdat dit tot te lange sluitertijden leidt; de ISO1600 van de andere foto’s is logischer.
De eerst foto in de serie hierboven is wat je, gegeven de lichtomstandigheden, zou verwachten bij ISO 200 en een sluitertijd van een halve seconde: mislukt, want totaal bewogen.
De laatste foto in de serie is ook wat je zou verwachten bij de gegeven lichtomstandigheden: een scherpe foto, want een hogere ISO-waarde en een nog uit de hand hanteerbare sluitertijd.
De middelste foto, de onmogelijke, had ook onscherp moeten zijn, maar is dat niet. Er zit wel bewegingsonscherpte in het licht, maar de rest van het beeld is bevroren. En dan kan niet, want daarvoor is licht nodig. Veel licht.
Ik heb pas een mogelijke verklaring bedacht, toen ik me realiseerde dat het in de verte onweerde toen ik de foto’s nam.
Wat ik nu dus denk dat is gebeurd:
- tijdens de (1e) lichtmeting door de camera was er een bliksemflits, waardoor de camera bedacht dat ISO 200 geschikt was.
- voor het bepalen van de exacte bij ISO 200 horende sluitertijd, heeft de camera direct daarop een 2e meting gedaan. Toen was het weer donker en daardoor is de sluitertijd op 1″ gezet. Ik weet alleen niet of de camera inderdaad 2 lichtmetingen vla na elkaar doet bij deze instelling, maar dat moet haast wel; anders kan ik dit niet verklaren.
- tijdens het maken van de foto heb ik de camera bewogen waardoor de lichtsporen zijn ontstaan
- tijdens het maken van de foto was er nog een 2e bliksemflits die de rest van het beeld als het ware heeft bevroren.
Ofwel mijn hele verklaring hangt op 2 bliksemflitsen op heel cruciale momenten en dat in een fractie van een seconde. En op de veronderstelling dat mijn camera in een fractie van een seconde een dubbele lichtmeting doet, waarbij eerst de ISO-waarde wordt bepaald en vervolgens de daarbijbehorende sluitertijd. Geen idee of dat ook echt zo is. Ik heb er nooit iets over gelezen. Maar wie vraagt zich dat ook af. In de praktijk zul je er toch nooit iets van merken. En ik zou ook niet weten of alle camera’s dan op de manier meten of dat ik toevallig fotografeer met een type dat op die manier meet. Wie zal het zeggen…
Maar zelfs nu ik een verklaring voor deze onmogelijke foto heb bedacht, blijft het nog steeds een onmogelijke foto. Want hoe groot is de kans dat er 2 bliksemflitsen op 2 zulke cruciale momenten plaatsvinden, nauwkeurig tot op een fractie van een seconde. Ik schat dat de kans daarop nagenoeg nihil is. Maar toch, anything is possible!
