Toen een aantal jaren geleden bekend werd dat het gemeentehuis van Zeist zou worden verbouwd, werd aan het personeel gevraagd wie zin had om hele proces op foto vast te leggen. Omdat ik er een mooie kans in zag om als eerste het nieuwe gemeentehuis op de foto te zetten, heb ik me hiervoor aangemeld. Ik had toen nooit vermoed dat dit er toe zou leiden dat door het hele gemeentehuis fotobehang met mijn foto’s zou komen te hangen.
Een jaar na de oplevering werd gekeken waar de witte wanden van het gemeentehuis nog wat opgefleurd moesten worden. Omdat Atelier PRO, dat de inrichting van het gemeentehuis verzorgde, nogal gecharmeerd was van de interieurfoto’s die ik tijdens en na de verbouwing had gemaakt, vroeg men ik ook foto’s kon leveren voor fotobehang in een aantal ruimtes. Het ging om wanden bij de zogenaamde stamtafels op de verschillende verdiepingen, een tweetal vergaderruimtes, de muur bij de servicedesk en de muur in het trappenhuis. Elke verdieping in het gemeentehuis is gekoppeld aan een seizoen en heeft een daarop afgestemd kleurenpalet. De foto’s zouden ook moeten aansluiten bij deze kleurenpaletten. Natuurlijk leek het mij leuk om die foto’s aan te leveren. Voor een deel heb ik daarbij, in aangepaste versie, foto’s gebruikt die ik al had en voor een deel zijn het gloednieuwe foto’s.
Hieronder is het eindresultaat te zien.
Stamtafel begane grond – zomer
Deze foto bestaat uit meerdere foto’s van de Slotvijver. Door Atelier PRO zijn er nog wat tekeningen in aangebracht.
Stamtafel 1e verdieping – herfstDit is een foto van de weerspiegeling van een boom in de Slotvijver. De blaadjes drijven op het water. In de oorspronkelijke versie was de kleurstelling iets anders, maar die heb ik voor het behang aangepast aan de kleuren van het herfstpalet.
Stamtafel 2e verdieping – winter
Deze foto is opgebouwd uit meerdere, bewust bewogen foto’s gemaakt vanaf dezelfde plek in het gebouw. Door de lagen samen te voegen tot één foto ontstond een dynamisch geheel.
Stamtafel 3e verdieping – lente
De foto die ik hiervoor gebruikt heb, had oorspronkelijk een dreigende, monochrome bewerking waardoor een post-apocalyptisch aandoend beeld ontstond. Voor het fotobehang heb ik deze omgezet in kleuren die bij het lentepalet horen. Nog best een uitdaging, want ik wilde de dreiging die van de foto uitging, niet verliezen.
Leuk detail is dat het een foto betreft van de sloop van de muur die ooit stond op de plek waar nu het fotobehang is geplakt.
Vergaderruimte Loopbrug – winter
De foto in dit vergaderlokaal is een visueel grapje. Ik heb vanuit het vergaderlokaal een foto van het uitzicht op de binnenkant van het gebouw gemaakt. Deze foto is vervolgens op de tegenoverliggende wand gespiegeld, zodat men vanaf beide lange kanten als het ware hetzelfde uitzicht heeft.
Vergaderruimte Denktank – lente
De foto in dit vergaderlokaal moet je zien alsof je op een voorjaarsdag door de muur naar buiten het achterliggende Walkartpark inkijkt. Door Atelier PRO zijn nog wat opvallende en minder opvallende tekeningen in de foto aangebracht om het geheel wat verrassender te maken.
Eigenlijk moet nog een kozijn om deze foto, zodat het idee van het kijken door een raam beter naar voren komt.
Servicedesk – zomer
Een lange, smalle fotobehangband moest de saaie witte muur boven de kasten bij de servicedesk gaan sieren. De medewerkers van de servicedesk hadden een voorkeur voor natuurbeelden uitgesproken. De uiteindelijke foto is samengesteld uit een stuk of 12 in elkaar overlopende foto’s die grotendeels genomen zijn in Zeist en omgeving.
Trappenhuis
Het verhaal van het gemeentehuis op 14 m2. Het begint linksboven met een foto van het oorspronkelijke gemeentehuis, dat uit 1878 stamt, en eindigt rechtsonder met het huidige gemeentehuis. Daartussenin bevindt zich een selectie van foto’s die genomen zijn tussen het bouwrijp maken van het terrein waar het nieuwste deel van het gemeentehuis zich bevindt, en de oplevering van het huidige gebouw.
Het maken van deze collage was nog wel de grootste klus.
Het aantal foto’s dat ik voor de fotowand kon gebruiken was beperkt. Per slot van rekening moeten de beelden nog wel zo groot zijn dat ze ook van enige afstand herkenbaar zijn. En daarnaast moeten ze samen het verhaal van het gebouw vertellen. Het kwam erop neer dat ik een collectie van zo’n 1200 foto’s terug moest brengen naar 50 a 60 foto’s. Die Qual der Wahl dus, zoals onze oosterburen zeggen.
