Al bijna 10 jaar lang ga ik elke keer met de carnaval naar Maastricht om foto’s te maken. Inmiddels heb ik dus al een hele collectie carnavalsfoto’s opgebouwd. Een blik door de collectie leert dat ik elk jaar weer met dezelfde soort foto’s thuiskom. Weliswaar mooie foto’s, maar ook meer van hetzelfde. Want ook in de fotografie geldt: Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.
De uitdaging
Dit jaar besloot ik de uitdaging met mezelf aan te gaan en mijn geliefde telelens thuis te laten en in plaats daarvan de 24-70 mee te nemen naar de optocht. Een beetje zenuwachtig werd ik daar wel van. Met mijn telelens weet ik precies wat ik moet doen om mooie plaatjes te schieten. Tijdens de optocht is dat: open diafragma kiezen, richten op een mooi geschminkt gezicht, wachten totdat het beoogde model de goede kant op kijkt en afdrukken.
Met de 24-70 wordt het een heel andere verhaal. Die lens vraagt om een heel ander type foto’s. Op 70 mm kun je in principe nog wel mooie portretten maken, maar dan moet degene je fotografeert wel al heel dicht bij zijn. Tijdens de optocht is dat vaak toch niet te realiseren. Dus close up portretten zou de insteek niet moeten zijn. Het zou meer moeten gaan om het totaalplaatje, de sfeer en de dynamiek.
Een ander soort foto’s
Eenmaal weer thuis wist ik niet zo goed wat ik van mijn foto’s moest denken. Ze waren zeker anders dan die van andere jaren en daardoor voelden ze haast wezensvreemd aan. Alsof ik niet naar mijn eigen foto’s zat te kijken. Daarbij had ik ook nog eens de neiging om te zoeken naar het soort foto’s dat ik met mijn telelens maak. Om die vervolgens nauwelijks te vinden.
In eerste instantie was ik dan ook wat teleurgesteld over het resultaat. Totdat ik me realiseerde dat de foto’s helemaal niet slecht waren; alleen anders. De foto’s die ik met de telelens maak, hangen aan tegen portretfotografie; de foto’s die ik met mijn standaardzoom gemaakt heb, zijn eigenlijk meer straatfotografie. Dat besef maakte dat ik de foto’s op waarde kon schatten. En nu ben ik er toch wel blij mee. Mijn missie is geslaagd en voor het eerst in al die jaren is het me gelukt de trike van Segura eens goed in zijn geheel op de foto te zetten.
NOG WAT TIPS
Tijdens de carnaval zie ik altijd de nodige mensen die duidelijk op het evenement afkomen voor de mooie plaatjes. Deze zijn te herkennen aan het feit dat ze doorgaans alleen opereren en voorzien zijn van een spiegelreflex met – jawel! – een telelens. Het gros van de mooie foto’s die later in de media te vinden zijn, bestaat dan ook uit portretten. Toch kun je ook met een standaardzoomlens carnavalsfoto’s maken die het niveau van een kiekje ontstijgen. Hieronder staan een paar tips trucs die ik zelf gebruikt heb.
Zorg voor diepte in het beeld
Dit is misschien wel het belangrijkste in een aansprekende foto in het groothoek tot standaardbereik.
Kies een strategische plek
In de bocht
Door een plaats in de bocht te kiezen had ik niet alleen een goed zicht op wat ging komen, maar kon ik ook gemakkelijk foto’s van zowel schuin opzij als van recht van voren maken. Die laatste zonder omver gelopen te worden, aangezien de groepen afbogen zodra ze bij mij in de buurt kwamen.
Met uitzicht op een lange straat of open ruimte
Ik keek uit op een lange straat en een plein. Niet dat ik veel zag van de straat, maar het leverde wel foto’s op met huizen in de verte, waardoor er als het ware ruimte in de foto’s kwam.
Laat de mensen dichtbij komen
Door de mensen dichtbij te laten komen kon ik beeldvullende foto’s maken. Dat zorgde in combinatie met gebouwen in de verte voor perspectief in de foto’s.
Kies een laag standpunt
Veel foto’s heb ik gemaakt terwijl ik op de stoeprand zat (het was gelukkig zacht weer!). Daar zijn de mensen die achter me stonden, zeker heel blij mee geweest. Maar voor mij had het ook een voordeel. Door een laag standpunt te kiezen creëer je een zogenaamd steil perspectief. Onderwerpen die dichtbij zijn worden dan relatief groot weergegeven in vergelijking met onderwerpen die zich veraf bevinden. Dat zorgt voor extra dynamiek in de foto’s.
Zorg voor lijnen in de foto’s
Carnaval is een explosie van kleuren en vormen. Om daar boeiende foto’s van te maken moet je orde in de chaos scheppen. Met de telelens door in te zoomen op het onderwerp en alle omgevingsfactoren in beeld te elimineren (daar is het open diafragma goed voor). Met een standaardlens doe je dat door lijnen te creëeren. Daarbij helpen de wegvallende lijnen van de gebouwen door een steil perspectief, maar ook het lopen van mensen in een formatie. Probeer bijvoorbeeld te zoeken naar een vaandeldrager of iemand met een kar en zorg dat vanuit deze de rest van de groep optisch ‘uitwaaiert’.
Maak gebruik van het licht
Deze keer had ik te maken met mooi zonnig weer. Fijn voor alle carnavalsvierders, maar een uitdaging voor de lichtmeter in de camera. Zelf zat ik wat in de schaduw, en ook het grootste deel van de straat direct in de buurt lag in de schaduw. In de verte was het echter licht en zonnig. En hier en daar viel nog een zonnestraal tussen de gebouwen door op straat. Achteraf moest ik dan ook in mijn rawbestanden best wat bijschaven aan de schaduwpartijen en de hooglichten. Toch werkte het contrastrijke licht uiteindelijk in mijn voordeel. Het zorgde ervoor dat er van nature een soort lichtverloop ontstond dat extra perspectief aan de foto’s gaf. In de nabewerking heb dat nog wat benadrukt door een lichte vignettering aan te brengen. Hierdoor wordt de kijker als het ware de foto ingetrokken.
EN DAN NU DE FOTO’S
Alle foto’s van Karneval in Mestreech 2014.
Selectie van de foto’s van 2014 op youtube.
Ach, en uiteindelijk kon ik het toch niet nalaten wat uitsnedes te maken. Ik denk dat volgend jaar gewoon beide lenzen meegaan. Want de mooiste serie krijg je misschien nog wel door een afwisseling van dynamische sfeerfoto’s en strak ingezoomde portretten.
