Linkeroog, rechteroog

IMG_3397

Twee ogen, één zoeker. Dat wordt dus kiezen welk oog je gebruikt om door de camera te kijken. Waarschijnlijk zullen de meeste mensen daar niet eens bewust over nadenken en gewoon hun voorkeursoog gebruiken. Want net zoals de meeste mensen links- of rechtshandig zijn, hebben de meeste mensen ook een dominant oog.

Op internet circuleren allerlei testen waarmee je kunt bepalen of je linker- of je rechteroog dominant is. Zelf word ik daar niet veel wijzer van. De ene keer zegt een test dat mijn linkeroog dominant is; de volgende keer wijst dezelfde test (of een andere) uit dat mijn rechteroog dominant is. Nu kan dat natuurlijk betekenen dat ik tot het kleine groepje mensen hoor dat geen duidelijk voorkeursoog heeft, maar zelf denk ik dat ik van nature linksogig ben.

Als ik tijdens het lezen maar één oog gebruik, is dat het linker.
Als ik in fel zonlicht één oog dichtknijp, is dat het rechter en kijk ik met het linker, ongeacht waar de zon vandaan komt.
Toen ik ooit eens tijdens een teamuitje moest boogschieten bleek uiteindelijk kijken en schieten met links beter uit te pakken dan kijken en schieten met rechts, ondanks dat ik rechtshandig ben.
En door de zoeker van mijn camera heb ik altijd met links gekeken. ‘Heb gekeken’, ja. Want sinds een aantal jaren kijk ik met rechts door de zoeker. En dat heeft een hele prozaïsche reden. Bij mijn eerste spiegelreflex kwam ik als ik met links door de zoeker keek, regelmatig met mijn neus tegen het knopje waarmee de transportmodus kon worden ingesteld. Met mislukte foto’s tot gevolg, doordat ik mijn camera per ongeluk met mijn neus op de zelfontspanner had gezet. Kwestie van camera-ergonomie dus. Het probleem bleek gemakkelijk te verhelpen door met rechts door de zoeker te gaan kijken. Dat was even wennen, maar dat ongemak was minder groot dan dat de camera voor de zoveelste keer onbedoeld op de zelfontspanner stond.

Inmiddels ben ik alweer een paar camera’s verder. Vanuit de camera-ergonomie is het al lang niet meer nodig om met rechts door de zoeker te kijken. Maar inmiddels ben ik het zo gewend dat ik het maar zo laat. Daarbij is er nog een andere praktische reden om toch met mijn rechteroog door de zoeker te blijven kijken. Ik kan dan met links heel gemakkelijk langs mijn camera naar de omgeving kijken. Andersom zou een stuk moeilijker gaan, doordat dan de greep van de camera en mijn hand mijn blikveld blokkeren. Dus naast gewenning nog steeds een stuk camera-ergonomie waarom ik met mijn rechteroog door de camera kijk.

Maar nu ik er zo over nadenk lijkt het me toch wel een leuk experiment om te kijken hoe het me nu zou bevallen om weer terug te switchen naar links. Al is het maar voor een tijdje.

Reacties zijn gesloten.