Waar je niet op zoek hoeft naar mooie plaatjes, maar ze gewoon naar je toe komen.
Ik kwam aan op een winderige dag. Regen en zon wisselden elkaar af. Toen de boot het eiland naderde, verscheen er als een welkom een regenboog.
Eenmaal op het eiland verscheen er weer een regenboog.
Toen ik de volgende dag naar de fietsenverhuurder liep, miezerde het nog een beetje.Ik fietste er weg en had vanaf toen fantastisch weer.
“Waarom ga je niet naar een van de grotere eilanden? Daar is meer te doen. Daar zijn meer winkeltjes. Daar kun je je auto meenemen.” Dat was dus precies wat ik niet zocht. Ik wilde rust en ruimte. Onbezorgd slenteren en fietsen met mijn camera bij de hand. Af en toe wat hardlopen door de natuur. En vooral niks moeten.
Zoals een andere fotografe die ik op Schiermonnikoog ontmoette zeer treffend zei: “Hier hoef je niet op zoek naar mooie plaatjes; ze komen vanzelf naar je toe.” Ze had absoluut gelijk. De eindeloze zee, het even eindeloze strand en de lucht hadden elke dag en elk moment van de dag andere tinten en patronen. De duinen leverden een subtiel, maar schitterend kleurenspel; evenals de kwelders. Op een bospaadje viel de zon opeens schitterend door de bomen. De zonsondergang was elke avond weer anders. De mooie plaatjes kwamen inderdaad vanzelf naar me toe.
Op de voorlaatste dag leverde ik mijn fiets weer in bij de fietsverhuurder. Toen ik terugliep maar mijn appartement, miezerde het weer een beetje.
De volgende ochtend verscheen er weer een regenboog.
Ik vertrok op een winderige dag. Regen en zon wisselden elkaar af. Toen de boot weer richting het vaste land vertrok, verscheen er als een afscheidsgroet een perfecte regenboog boven het eiland.
Schiermonnikoog
Schiermonnikoog black&white
